سوزن زدن های مکرر جدیدترین درمان بیماری پوستی ویتیلیگو

دانشیار گروه پوست دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی گفت : یکی از روش‌های جدید در درمان بیماری پوستی ویتیلیگو سوزن‌زدن های مکرر در اطراف لکه های ویتیلیگو می‌باشد.  

دکتر حمیده مروج فرشی، دانشیار گروه پوست دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی در گفتگو با خبرنگار بهداشت و درمان باشگاه خبرنگاران با بیان اینکه ویتیلیگو یک بیماری مزمن است که هم از نظر زیبایی هم از نظر روان بیماران مشکلات مهمی را ایجاد می‌کند گفت : 5/0 تا 4 درصد جمعیت دنیا دچار این بیماری هستند.

وی با اشاره به اینکه ویتیلیگو یک بیماری است که علل مختلف دارد و فاکتورهای متعددی در ایجاد آن دخیل هستند که باعث تخریب سلول‌های ملانوسیت که تولید رنگدانه‌های پوست را بعهده دارند می‌شوند افزود: همانطوری که علل ایجاد آن متفاوت می‌باشد، درمان‌های آن نیز متفاوت می‌باشد که از  آن جمله می توان به  کورتیکواستروئیدی موضعی، مهارکننده‌های کلسی نورین موضعی-فتوتراپی، روش‌های جراحی مثل ایجاد تاول و تزریق سلول‌های ملانوسیتیک غیرکشت‌داده شده، پیوند سلول‌های کشت داده شده ملانوسیت و پیوند بوسیله پانچ اشاره نمود که تمام این درمان‌ها در بعضی از موارد با شکست روبرو شده و بیماران پاسخ به درمان نمی‌دهند.

این دانشیار گروه پوست دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی اظهار کرد:  یکی از روش‌های جدید در درمان سوزن‌زدن های مکرر در اطراف این لکه های ویتیلیگو می‌باشدکه اولین‌ بار آقای طاهر جمیل احمد پاکستانی ادعا کرد که با این روش بیماران بهبود کامل می‌یابند.

وی با بیان اینکه در این روش ملانوسیت توسط سوزن از کناره لکه های (ویتیلیگو) به وسط و درون ناحیه بدون پیگمان کشیده می‌شود و هنگامی که به وسط کشیده شد شروع به تکثیر کرده و ناحیه بدون رنگ بتدریج در سوزن زدن های مکرر بهبود می یابد اظهار کرد:در این مطالعه که در بیمارستان شهدای تجریش در مرکز تحقیقات پوست دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی انجام گرفت بیمارانی انتخاب شدند که دچار بیماری ویتیلیگو بودند و تحت درمانهای مختلف قرار گرفته و به هیچ درمانی پاسخ نداده بودند.

 
روش سوزن زدن در لکه های ویتیلیگوی مقاوم به درمان توصیه نمی شود

 وی گفت: این بیماران سن بالای 18 سال داشتند و کسانی که حامله، شیرده یا سابقه بیماریهای سرطانی، آتروفی پوستی، عفونت یا سابقه کلوئید و اسکار هایپرتروفیک، حساسیت به نور یا حساسیت به داروهای حساس شونده به نور، سابقه بیماری اتوایمیون و مصرف داروهای سرکوب کننده ایمنی، بیماری قلبی عروقی، خونی، بیماری انعقادی داشتند از مطالعه حذف شدند و نیز اگر بیماران قبلاً سابقه مصرف کورتیکواستروئید موضعی یا هرگونه مصرف آنالوگ های ویتامین D موضعی یا تاکرولیموس را ذکر می کردند برای ورود به مطالعه باید 4 هفته از قطع مصرف آنها گذشته باشد و چنانچه سابقه عمل فتوتراپی را داشتند 8 هفته باید از قطع آنها می گذشت.

این متخصص پوست تصریح کرد :مطالعه ما 12 هفته طول کشید و روی 22 بیمار که شرایط فوق را داشتند انجام گرفت که  16 نفر از بیماران زن و 6 نفر مرد بودند که در این بیماران  لکه‌های سفیدی انتخاب میشدند که مقاوم به درمان بوده و به هیچ درمانی تاکنون پاسخ نداده بودند.

وی با اشاره به اینکه در این مطالعه ابتدا دور تا دور این نواحی سفید تزریق لیدوکائین برای بی حسی بیمار انجام میگرفت و سپس عمل" نیدلینگ" در اطراف لکه های سفید ویتیلیگو یک بار در هفته همراه با فتوتراپی به مدت 12 هفته انجام شد ادامه داد:  برای تمام بیماران فتوگرافی در ابتدا، هفته چهارم، هفته هشتم و هفته دوازدهم انجام میگرفت و در آخر درمان توسط دو محقق که در مطالعه نبودند  برای تعیین درصد بهبودی از 100درصد-0درصد فتوگرافی های نهایی دیده میشد.

دکتر مروج در پایان با بیان اینکه بهبودی در هفته چهارم 7درصد ،در هفته هشتم 13درصد و در هفته دوازدهم نتیجه بهبودی نهایی  57/15درصد گزارش شد که تحمل بیماران و عوارض شامل قرمزی پوست، درد، خارش، پوسته پوسته شدن و خشکی، اسکار و ... بعد از عمل در ویزیت های بعدی توسط محققین بررسی میشد خاطرنشان کرد: در این مطالعه عارضه خاصی بجز درد ناشی از تزریق لیدوکائین گزارش نگردید و در نهایت باتوجه به درصد کم بهبودی (57/15درصد) به نظر نمی رسد که این روش درمانی در لکه های ویتیلیگوی مقاوم به درمان به خصوص در ناحیه دست قابل توصیه باشد.